گزارشی از اختتامیه جلسه قرآن استاد خلیلی

  روز وداع یاران بالاخره رسید . دوستان قرآنی و دوستانی که قرآن با هستی شان و وجودشان عجین شده است.

این احساس بقول حضرت حافظ (علیه الرحمه)دریافتنی است .... گفتنی نیست ... خموش....

شبهای زانو زدن در کنار رحل قرآن چقدر زیبا بود و چقدر زیباست اما زیبایی اش در ماه رمضان مضاعف بود.

 به سمت جلسه قدم بر میدارم ... اونم تصادفی و بر حسب اتفاق ...... نه خواب نمیبینم درب بهشت قرآنی بازه ... به استاد خلیلی نگاه میکنم از خوشحالی میخندم .... استاد هم نگاهی میکند و لبخند میزند.... میرم بغل دست سید حسینی مینشینم .... خدایا زهی توفیق و سعادت . بنده خدایی میگفت توی خواب دیدن این جلسه تو بهشته گفتم والله ما این مطلب رو قبل از این صحبت دیدیم ... یعنی حسش کردیم و همونجا اس ام اس هم به یکی از بچه ها زدیم.فقط میخواد ششدانگ حواستو بدی به این مکان ....

نوبت به من میرسد دوست دارم فریاد بزنم ... والشمس و ضحها ......

همه چیز زیباست .... باغی از باغستانهای بهشت ...

استاد خود ترتیل میخواند پرنده ها هم چهچهه میزنند ....دانلود   قرائت ترتیل   توسط استاد خلیلی فایل تصویری برای موبایل 

  قبل از پایان جلسه برای دل سوختم صحبت میکنم ... با کمال میل و لطف میکروفون در اختیارم قرار میگیرد....میگم قدر خودتونو بدونید......جلسه تمام میشود ... مثل همیشه بحث شیرین اعتقادی و واقعا آزاد ... احاطه استاد خلیلی به آیات کلام الله مجید کم نظیر است. قرار است ده دقیقه کنار هم بنشینیم . ده دقیقه به ۲ ساعت و خرده ای تبدیل میشه(شایدم بیشتر)....

موقع رفتن پیرمرد قرآنی . چه پیرمردی .... به اندازه آخرین سحر ماه مبارک خورشید پیشانیش را دوست دارم .... با من که صحبت میکند اشک از قله چشمهایش سر میخورد .... با گیسهای سپیدش مرا یاد دامنه های برفگیر دماوند می اندازد.... آب میشود برف پیری در چشمهای عاشقش .... او هم در سکر کلام وحی است .... به هم نگاه میکنیم .... یعنی بریم تموم شد؟؟

میگم خدا میدونه تا سال دیگه .... ادامه نمیدم و هر دو با هم همداستانیم ....با پیرمرد گریستیم ...هنوز پشت سرش را نگاه میکند ... بهشت قرآنی خداحافظ ... پیرمرد من خداحافظ....الهی که نمیری ... پیر شدی  الهی پیرتر بشی ....!!