بیماری ایدز یکی از مهلک ترین بیماریهایی است که در این اعصار دامنگیر بشر شده است. ایدز به نشانگان نقص اکتسابی سیستم ایمنی بدن مشهور است. ایدز معمولا خودش انسان را دچار بیماری نمی کند (هر چند نشانه های یک بیماری ویروسی را دارد) اما از طریق از میان بردن لنفوسیت های (تی) موسوم به cd4 و کاهش دادن آنها در گلبول های سفید شخص قربانی باعث نقص عمده سیستم ایمنی بدن شده و انسان را به انواع عفونت ها ی فرصت طلب و سرطانها مبتلا می سازد و چون بدن نمی تواند با عوامل بیماریزا – به علت نقص اکتسابی سیستم ایمنی – مبارزه نماید . در فاز ایدز که علائم بیماری خودش را نشان می دهد وی در اثر بیماری جان خود را از دست می دهد . این تقریبا تمام چیزهایی است که از عوارض ایدز و با توجه به مشاهدات از این بیماری تاکنون دریافته ایم .اما قضیه به این راحتی ها هم نیست و هر چند بیماری ایدز کماکان نیز بیماری بالقوه مهلکی است اما بشر در آزمایشات و فعالیت های درمانی سعی نموده تا حتی الامکان در روند زندگی فرد درمان مداخله گرایانه نموده و عوارض و علائم بیماری را آنچنان کاهش دهد که فرد غالبا وارد فاز اصلی بیماری ایدز نشده و ولو با خوردن چند قرص در طول روز یک زندگی معمول مانند دیگران داشته و حتی دیگر ناقل بیماری نیز تلقی نگردد. نکته بسیار حائز اهمیت در این مهم این است که بیماری در مراحل اولیه که هنوز ویروس تکثیر و رشد کافی پیدا نکرده است تشخیص داده شده و درمان همه جانبه آغاز شود . بله در این خصوص می توان گفت با یک درمان حمایتی کامل بیمار زنده خواهد ماند و حتی ممکن است هرگز علائم بیماری را نیز بروزندهد.
نکته بسیار مهم و اساسی دیگر این است که می بایست در خصوص این بیماری تابوشکنی به وجود بیاید و همه بدانند مانند یک بیماری ویروسی شبیه به آنفولانزا با ایدز رفتار کنند . البته این بدان معنی نیست که بیماری آنفولانزا به سختی بیماری ایدز است . این مساله قطعا ساده اندیشی است . اما بحث این است که اطلاعات صحیح به بیمار داده شود و بیمار بداند در صورتی که تحت درمان قرار گیرد و با توجه به پیشرفت های چشم گیر درمانی روز دنیا عمل نماید زنده ماندن و حیات معمولی مثل همه افراد دیگر ممکن خواهد بود.
داروهای ضد ایدز (ضد رترو ویروس) با مکانیزم های مختلفی تعداد ویروس ها را آنچنان اندک می کنند که بیمار هرگز وارد فاز بیماری اصلی نخواهد شد . بشرط آنکه تشخیص و درمان به موقع انجام پذیرد.
نکته دیگر این است که همه راههای انتقال عفونت اچ آی وی را بدانند و در صورت مواجهه با عوامل پر خطر در وقت طلایی یا گلدن تایم اولیه (72 ساعت پس از مواجهه با عامل بیماریزا) درمان پیشگیرانه یا پروفیلاکسی ایدز را آغاز نمایند . داروهایی ترکیبی مانند امتریسیتابین و تنوفویر (ضد رتروویروس( اعم از h.i.v و h.b.s هستند اما در ترکیب با هم دارویی بنام تراوادا را پدید آورده اند که در صورت درمان پیشگیرانه می تواند تا درصد بسیار بالایی حتی امکان آلودگی را نیز از بین ببرد چه رسد که بخواهیم وارد فاز درمان شویم . پس در هر تماس جنسی پر خطر یا سایر عوامل بیرونی مانند جراحات اشیاء تیز و برنده مشکوک می توان خطر ابتلای فرد را بسیار بسیار اندک نمود. اما باید دانست این مطلب به هیچ عنوان نافی لزوم پیشگیری از طریق ابزارهای مختلف مانند استفاده از کاندوم و سرنگ یک بار مصرف در معتادان تزریقی نیست . اما شخص باید بداند حتی اگر با انجام این تمهیدات بدلایلی مانند پارگی کاندوم در معرض خطر آلودگی قرار گرفت می تواند از ابتلای خود به این بیماری تا درصد بالایی جلوگیری نماید.
نکته دیگر این است که داروی گفته شده متاسفانه بعلت انحصار در ایران تولید نشده است . اما در همین بازار دارویی آشفته حال حاضر می توان از داروهای تنوفویر 300 و لامیوودین 150 به صورت ترکیبی استفاده نمود زیرا لامیوودین مشابه امتریسیتابین است اما تا حدی که بنده جستجو نمودم(امتریسیتابین) حداقل در میان نام داروهای ژنریک کمتر نام برده می شود و اساسا در مشهد پیدا نمی شود.
لامیوودین برای پروفیلاکسی با دوز 300 میلی گرم دو بار در روز و تنوفویر 300 میلی گرمی یک بار در روز می تواند شخص را پس از مواجهه با عوامل پر خطر تا حد زیادی ایمن نگاه دارد . بعنوان مثال این دو قرص در داروخانه امام مشهد یافت می شود و می توان حتی با نسخه یک پزشک عمومی آن را دریافت نمود. نکته بسیار باعث تاسف عدم اطلاع رسانی صحیح توسط رسانه ملی و سایر نهادهای رسانه ای است که در راستای این امر خطیر فقط به تبلیغات چیپس و پفک بسنده نموده توگویی هیچ مشکلی جز خریدن مبلمان شیک و ... وجود ندارد و همه چیز گل و بلبل است. شما خواننده گرامی نیز تا می توانید اطلاع رسانی نمایید بلکه بتوانیم خودمان این خلاء رسانه ای را پر کرده و در ریشه کن کردن معضل ایدز کوشا باشیم .
در پناه خدای مهربانی ها باشید
رضا رجبی (رجا)